Evlatlarım Huzur Evine Verdiler Beni

Telefonun başka ucundan tanıdık bir ses geldi, ama o denli uzun vakit geçmişti ki, bir an tereddüt ettim. “Anne, nasılsın?” dedi büyük oğlum. O an içimde bir sızı hissettim, kalbim süratle çarpmaya başladı. Aylardır beklediğim o ses sonucunda gelmişti ama sevincim bir anlığına sürdü. “İyiyim oğlum,” dedim, yutkunarak. Fakat iyiliği nereden bulacaktım? Birkaç saniye sessizlik oldu, ondan sonra o derin nefes alışını duydum. “bizler… seni merak ettik. Her şey yolunda mı orada?” Gözlerim doldu, fakat onlara kuvvetli görünmek zorundaydım. “Yolunda, oğlum, yolunda.