Benim adım Cemile. 45 yaşımdayım., Yıllar önce eşimi kaybettim.

Gözlerim dondu kaldı. Ellerim titriyor, kalbim küt küt değil… Yere çakılırcasına atıyordu, Sanki içime
bir buz kütlesi oturdu. Bacaklarım uyuştu, boğazıma koca bir taş düğümlendi. Gözyaşım bile akamadı
o an. O resme bir daha baktım. Bendim. Benim mahremim, Benim en kırılgan halim… Ve altına
yazdığı o cümle: “Senin gibi asil bir kadının böyle görünmesini ister misin, Ayten?” Kırk yıllık ömrümde
kimse böyle aşağılamamıştı beni. Ben ona kalbimi verdim… O ise kamerasını. — O gün ne
uyuyabildim ne yiyebildim. Sabaha kadar ekranı açık tuttum. Ve mesajlar ardı ardına geldi: — “Şimdi
iyi düşün Ayten. Bu görüntüler oğluna gitmesin istiyorsan…”
“Destek olacaksın bana. Az bir şey
değil…” — “Senin gibi dul bir kadının internette neler yapabileceğini bir bilsen…” Başta anlamadım.
Ama günler geçtikçe öğrendim ne demek istediğini: Para. Tehdit. Susturma. Sömürme. — ilk başta