Eşim ben uyuduktan sonra

Mahkeme günü geliyor ve hakim bayana soruyor. ”Eşini aldatıyormuşsun. Başkalarıyla gece yarıları saatlerce konuşup eşini aldattığını iddia ediyor ” diyor. Kadın neye uğradığını şaşırıyor ve boşanma gerekçesinde konuştuğu kişiyle neler konuştuğunu hakim tek tek okuyor.
Kadın bir anda kocasının gözlerine ağlayarak bakıyor. Kocasında ise sert ve nefret dolu bir ifade. Kadın; eşimi sevmiyorum, istemiyorum diye boşanacağını beklerken, bu duydukları karşısında şok oluyor ve her şeyi anlatıyor. ‘Hakim bey , ben bırakın eşimi aldatmayı yabancı bir erkeği gördüğümde bile utancından ne gerçekletireceğini bilemeyen biriyim” derken bayan ağlayarak anlatıyor. ”Akşamları ben eşimi hasretle beklerken o benimle hiç ilgilenmedi. Bana hiç iyi söz sarf etmedi, bazan bana hakaret etti, bazan bağırdı, ama ben gene de işinde yaşadığı sorunlardır diye söz etmedim. Yıllarca sürdü bu.Ben kendimi yapayalnız hissederken ben her gece eşim uyuduktan sonra kalkarak Abdestimi alır, 2 rekat teheccüd namazı kılar ve elimi açar bütün sorunlarımı, dertlerimi Allah’a sesli sesli arz ederim. Beni dinleyen, anlayan, bana moral veren, bana huzur veren Allah’a yalvarırım. Bana sabır ver.Ben eşimi çok seviyorum. O benimle hiç ilgilenmiyor ama olsun, ben bu evde kendimi güvende hissediyorum. Her gece kalkıp seninle konuşmak, sana derdimi anlatmak amacıyla bile güvenilir evde olmak bana yetiyor.BSen bana o kadar huzur sağlıyor ki, sen benim derdimi de anlıyorsun, senle konuştuğumda duyduğum huzur yetiyor. Şefkatin o kadar güzel ki. İyi ki varsın gibi dualar ediyorum.” Dedikten sonra kocasına kafasını çeviren bayan, kocasının kafasını yere indirdiğini gördü.Kadın: ”Hakim bey keşke ölseydim de, bu tür bir hadise ile karşılaşmasaydım” diyerek ağlaması daha da arttı.. Hakim bu anlatılanlardan sonra kocasına dönerek, kocasına sordu ”söyleyeceğin bir şey var mı!”Kocası tek şey söyledi. ”Karım beni affetsin, bundan sonra onu katiyen üzmeyeceğim, ben hatamı anladım hakim bey” dedi… Hakim erkeğe tek şey söyledi. Esasında bana kalırsa suçlu olan sizsiniz. İşiniz kadar ailenize ehemmiyet verseniz yaşam ve toplum daha yaşanılır duruma gelirdi. Ailesini ihmal eden biri toplumda kime ne yarar sağlar ki!